Szczurołap

Rzecz o nieco sensacyjnym wątku i ciekawie zbudowanej intrydze, która – jak dobry kryminał – trzyma widzów w napięciu do końca przedstawienia, adresowana jest do dzieci w wieku szkolnym.

Legenda o szczurołapie, znana m.in. z baśni braci Grimm inspiruje artystów od wieków. W sztuce Bogumiły Rzymskiej mamy dwa walczące ze sobą  światy: zmilitaryzowane, policyjne miasto zarządzane przez Burmistrza oraz podziemną krainę Białych Szczurów, które wierzą, że były kiedyś ludźmi i jeśli uda im się zdobyć złote pióro, być może wrócą znów do ludzkiej postaci. Cała energia i wysiłek mieszkańców koncentruje się na tym, by do tego nie dopuścić; nawet pozdrawiają się słowami: „sprawdź pułapki, zanim się położysz”.

Syn Burmistrza zaprzyjaźnia się jednak z Białym Szczurem, na którego obławę przygotowuje całe miasto. Wzajemna lojalność chłopca i osaczanego zwierzęcia odmienią losy obu bohaterów i sprawią, że ojciec w porę dostrzeże, co w jego życiu jest naprawdę ważne.
 
Inscenizacja w reżyserii jednego z najlepszych polskich twórców teatru lalkowego, z oryginalną plastyką znakomitej litewskiej scenografki, inspirowaną malarstwem Velásqueza łączy żywy plan i lalki (płaskie formy).