Młody Frankenstein

Młody Frankensteinto musical Mela Brooksa i Thomasa Meehana, oparty na filmie o tym samym tytule, który w roku 1974 wyreżyserował Mel Brooks. Była to wyśmienita komedia, parodiująca horrory, a zwłaszcza wcześniejsze ekranizacje powieści „Frankenstein” Mary Shelley. Film otrzymał osiem nagród i sześć nominacji, m.in. dwie do Oskara (za najlepszy scenariusz adoptowany i za dźwięk).
 
Używając słów znawcy tematu, krytyka musicalowego, Daniela Wyszogrodzkiego, Młody Frankenstein jest „absolutnym arcydziełem. Kolejna, tym razem komediowa, wersja klasycznej książki Mary Shelley, nakręcona w szlachetnej czerni i w bieli, charakteryzuje się szacunkiem do formy „Frankensteina” z 1931 roku. Mel Brooks użył wielu rekwizytów z oryginalnego planu i zastosował efekty typowe dla kinematografii lat 30. Reszta to aktorstwo i tekst. Gene Wilder jako młody doktor i Marty Feldman jako garbus Igor (wymowa imienia zmienia się przez cały filmu, podobnie jak usytuowanie garbu). Cloris Leachman jako Frau Blücher (na sam dźwięk jej nazwiska konie rżą z przerażenia nawet w oddali) i Gene Hackman jako niewidomy pustelnik, który wylewa zupę na przyrodzenie potwora. Wreszcie Peter Boyle jako monster, który uczy się stepować i wykonuje ze swoim twórcą/stwórcą musicalowy numer „Puttin’ On The Ritz” (parodia Freda Astaire’a w „Blue Skies”). Nic dziwnego, że i ten film miał się stać po latach tworzywem musicalu na Broadwayu.”