E.U.

Europejczyk budzi się rano
I ma dwie twarze
Jedną zostawia w domu
Drugą niesie do pracy
Oczyma niespokojne
Rzadko patrzy w niebo
Kiedy dopada go problem gnie się jak trzcina
I wije jak wąż
A kiedy się cieszy upija się do nieprzytomności
I rzuca z pięściami
Europejczyk jest ciągle nienasycony seksualnie
Dlatego szuka przygód i skoków w bok
Małżeństwo zamienił na rozwody
Mówi, że dzieci dużo go kosztują i zaczyna ciągle swoje życie od początku
Jest niestały w sądach, miłości i marzeniach
Podkłada nogę kolegom z pracy, żeby piąć się wyżej i wyżej jak balon
Nie mówi prawdy, żeby nie mieć kłopotów
Pieniądz owija Europejczyka wokół palca
I jeździ po jego duszy jak skalpel po skórze
Pakuje swoich rodziców do domu starców
Bo praca, sprzątanie, telewizor...
Religię zastąpił newsami, modą i chodzeniem po marketach
Ze świąt najbardziej lubi prezenty
Bombki i choinkę
Zabytki budują w nim dumę
A teraźniejszość zwątpienie
Kiedy Europejczyk kładzie się spać
Nienawidzi sąsiednich narodów, emigrantów i swojej pracy
Nie może spokojnie zasnąć jak komu lepiej się powodzi
Śni mu się, że jest milionerem, gwiazdą filmową i mordercą
A rano gdy otwiera oczy
Zaczyna pogoń za tym samym
Niekończącym się pragnieniem bycia innym
Europejczyk żyje ciągle w stanie wojny
Z samym sobą
Jego serce jest głodne jak wilk
A głowa toczy sią jak armatnia kula
Ale wystarczy, że zaświeci mocniej
Słońce i pojawi się tęcza
Europejczykowi wyrastaja skrzydła
wzbija się w powietrze
patrzy na rzeczy z daleka
i krąży jak kolorowy anioł nad rozjaśnionym kontynentem.