Tiger Lillies

Zespół The Tiger Lillies, ojcowie Brechtowskiego Kabaretu Punkowego, został założony w 1989 roku, a 30 lat później ich brzmienie wciąż jest unikalne i oryginalne. The Tiger Lillies wyróżniali się od samego początku dzięki swemu charakterystycznemu stylowi, a ich kariera, która rozpoczęła się w londyńskich i czeskich pubach, ewoluowała od Piccadilly Theatre, poprzez uliczne muzykowanie, aż do Opery w Sydney. Jakiś czas później The Tiger Lillies objeżdżali już cały świat, dając koncerty i uczestnicząc w różnych artystycznych i teatralnych projektach. Do kilku najbardziej znamienitych wydarzeń z ich kariery należą: Nagroda Oliviera, którą zdobyli za kultowy musical Shockheaded Peter oraz nominacja do nagrody Grammy za album The Gorey End. Zespół zbudował legion fanów, do których należą m. in. współtwórca Monthy Pythona reżyser filmowy Terry Gilliam, nieżyjący już słynny aktor i komik Robin Williams oraz twórca serialu Simsonowie Matt Groening.

Martyn Jaquesa, założyciel zespołu, mieszkał między dwudziestym a trzydziestym rokiem życia nad domem publicznym w londyńskim Soho i przez okno podglądał tętniący życiem półświatek tej dzielnicy. Dobre 10 lat zajęło Jacques’owi przeniesienie tego dziwnego półświatka w sferę sztuki, a w tym samym czasie szkolił się jako piosenkarz i tekściarz. W 1989 roku dostał swój pierwszy akordeon i wkrótce potem powstał zespół The Tiger Lillies. Jednym z pierwszych miejsc, gdzie The Tiger LIllies regularnie koncertowało były bary w czeskiej Pradze.

The Tiger Lillies świętują w tym roku swoje 30-lecie najnowszym albumem symfonicznym Devil’s Fairground, z którego piosenki będziemy mogli usłyszeć podczas katowickiego koncertu. Narkomani, prostytutki i wszelkie formy występku nadal stanowią główne tematy piosenek Martyna Jacquesa, w których piękno miesza się z makabrą i groteską, jak w twórczości Poego, Lovecrafta i Edwarda Goreya.

Devil’s Fairground zabiera słuchacza w podróż po obskurnym podbrzuszu post-sowieckiej Pragi. Kiedy The Tiger Lillies po raz pierwszy zaczął podróżować po Europie na początku lat dziewięćdziesiatych, Praga była miejscem pełnym wyjątkowego hedonizmu. Aksamitna rewolucja odrzuciła komunizm i oddzieliła Czechy od Słowacji bez rozlania kropli krwi, ale utracone lata między komunizmem a kapitalizmem pozostawiły próżnię. Muzycy The Tiger Lillies spędzali tam czas, bawiąc się w artystów. Zespół powrócił do Pragi we wrześniu 2018 roku, aby nagrać Devil’s Fairground, na żywo z orkiestrą symfoniczną, opowiadając o mieście z czasów między upadkiem Związku Radzieckiego a napływem zachodnich turystów.

To był dopiero początek zespołu. To był magiczny czas – mówi Jacques – Bary w Pradze były pełne. Była rozpusta, przyjęcia, alkohol i narkotyki – ale żadnych turystów. Ta płyta jest pełna ludzi, których wtedy znałem. Wiele z nich już nie żyje. Nie chcę pisać o szczęśliwych chłopcach i dziewczynach. Piszę o obskurnym życiu na ulicy. Pochodzę z ulicy. Nie zacznę pisać o białych ludziach z klasy średniej. Zawsze miałem przyjaciół, którzy byli pijakami, ćpunami i prostytutkami – zawsze interesowałem się ludźmi z charakterem. Na Devil’s Fairground surowe realia życia postsowieckiego miasta są niepokojąco zestawione z pięknym, migotliwym, przewiewnym falsetem Martyna Jacquesa i unikatowym brzmieniem zespołu.

The Tiger Lillies dzisiaj to Martyn Jacques (wokal, akordeon, fortepian, ukulele), Adrian Stout (kontrabas, piła, śpiew) i Jonas Golland (perkusja).

ip