Kobiety Bergmana - po próbie

Druga część dylogii „Kobiety Bergmana”. To jeden z najbardziej autobiograficznych tekstów Ingmara Bergmana. Stał się dla wielkiego reżysera okazją do wypowiedzenia poglądów estetycznych. Twórcy spektaklu, nie rezygnując z tego przekazu, potraktowali jednak tekst przede wszystkim jako próbę rozrachunku z życiem, z rolą mężczyzny-reżysera względem kobiet-aktorek. Czy bohater na pewno ją udźwignął? Jaką wartość miała jego „Próba”, rozumiana jako życie? W tym kontekście słowa, padające ze sceny nabierają szczególnego znaczenia.

Spektakl wzbogaca literacki pierwowzór o bardzo istotny wątek. Vogler u kresu życia, „po Próbie”, spotyka się z dwiema ważnymi dla niego kobietami. Różni je bardzo wiele – od wieku po życiowe doświadczenia. Dla każdej z nich stary reżyser jest kimś innym – jedną zniszczył, drugiej nie mógł dać tego, co dać powinien. Do końca nie może się uwolnić od swojej wielkiej tajemnicy. Swój kielich goryczy wypije do dna. Czy ma do tego prawo? Na to pytanie widzowie odpowiedzą sobie podczas własnych Prób...