"Co widzisz, jak zamkniesz oczy" Lidii Dudy

„Co widzisz, jak zamkniesz oczy” opowiada o trzech chłopcach z tradycyjnej śląskiej rodziny, filmowcach – amatorach, których ojciec poprosił, by sfilmowali dobro. Lidia Duda obserwowała z kamerą ich poczynania.
Znana dokumentalistka tak mówi o swoim filmie:
„To, że jestem od dłuższego czasu głodna pozytywnych rzeczy - to już wielokrotnie mówiłam. Ale znaleźć dobro tam, gdzie nikt raczej się go nie spodziewa się to zupełnie inna sprawa. „Co widzisz, jak zamkniesz oczy” to właśnie film o dobru, które znajdujemy w nieoczekiwanych miejscach. Zamknięta kopalnia, cegielnia, kino... - te wszystkie miejsca ponownie budzą się do życia, zmieniając swoje przeznaczenie dzięki ludziom, którzy wybrali je jako swój azyl.

„Co widzisz…" to także film o nich - film o „innych”. Nawiedzony ptasznik, zbuntowani squotowcy, miłośnik ruin… Ale to także film o tradycyjnej śląskiej rodzinie. O mamie Anielce, tacie Bogdanie i ich trzech synach. To właśnie Wojtek, Krzysiek i Łukasz wyruszają zrobić film dla taty...
Kilka słów o realizacji - nieprawdą jest, że film zrobili chłopcy a my jedynie przyglądaliśmy się z boku, delikatnie podsuwaliśmy im bohaterów - i nie ma w tym nic złego – jako że najcenniejszą sprawą było co oni wyniosą z każdej takiej konfrontacji. Ich reakcje w zderzeniu z „innymi” były jak najbardziej autentyczne, nikt nimi nie kierował ani nie sugerował pożądanych zachowań, podobnie było w przypadku rodziców. W „Dzienniku Zachodnim” padło takie stwierdzenie, ze to „ich” film. Film w filmie jest tylko pewnym zabiegiem formalnym.”

---

Lidia Duda – autorka reportaży, filmów dokumentalnych i seriali. Od kilku lat związana zawodowo z Programem 2 Telewizji Polskiej. W swoim dorobku ma kilkadziesiąt materiałów emitowanych na ogólnopolskiej antenie. Ukończyła kulturoznawstwo na Uniwersytecie Wrocławskim. Pracę w TVP rozpoczęła w 1993 r. najpierw w agencji reklamy, a następnie jako dziennikarz w Redakcji Programów Informacyjnych.
Pierwszy nagrodzony reportaż: 1997 r. – „Szpitalne dziecko”. Pierwszy reportaż, który wywołał dyskusje w prasie: „Tu wódka jest Bogiem, a wiara nałogiem” (bohaterami byli mieszkańcy Świętochłowic-Lipin). Film wygrał 3 festiwale. Pierwszy znaczący dokument: „Nie zgadzam się na świat, w którym żyją moi bohaterowie” (o dzieciach ulicy). Po jego emisji zostało zwołane specjalne posiedzenie sejmowej komisji d/s dzieci i młodzieży. Autorka 2 seriali dokumentalnych „Tylko tato” (13 odc., TVP 2), „Młode rekiny” (9 odc., TVP 2).

 

Jej filmy zdobyły wiele nagród:
2002 – Grand Press za „U nas w Pietraszach” (popegeerowska rzeczywistość widziana oczami dziecka) oraz Nagroda Dyrekcji Programu 2 TVP.
2004 – nagroda Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji.
2005 – Złoty Lajkonik 45 Krakowskiego Festiwalu Filmowego za film dokumentalny „Herkules” oraz nagroda Kodaka dla najlepszego reżysera filmu krótkometrażowego
2005 – „Herkules” w dziesiątce najlepszych filmów telewizyjnych na Prix Europa ,Berlin
2006 – „Herkules” otrzymuje wyróżnienie na festiwalu „Złota Witeź” w Moskwie
2006 – list gratulacyjny Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej dla laureatów nagród filmowych, za wkład w polska kulturę
2006 – „Herkules wyrusza w świat” – nagroda Kino Polska na 46. Festiwalu Filmowym w Krakowie
2006 – „Herkules wyrusza w świat”- Grand Prix na Międzynarodowym festiwalu Filmów Dokumentalnych w Chinach.

---